Wiele osób, które planują budowę domu, zaczyna się interesować rozmaitymi możliwościami montażu instalacji wodociągowej, kanalizacyjnej czy grzewczej. Pozwala to na wybranie takich rozwiązań, które będą najlepiej pasowały do oczekiwań właścicieli.
Najłatwiejszą drogą na poszerzenie swojej wiedzy i zdobycie cennych informacji, jest przeszukanie zasobów internetowych. Można tam znaleźć wiele porad, zarówno specjalistów, jak i samych użytkowników, którzy opowiadają często na forach o tym, jakie rozwiązania wybrali, oceniając ich wady i zalety. My także możemy zadać pytanie, aby zorientować się w tym, które rozwiązania będą najlepsze właśnie w naszym przypadku.
Każdy kto instalować będzie przydomową sieć wodociągową z przyłączem do studni, powinien znać kilka podstawowych urządzeń i zasady ich działania. Przede wszystkim - hydrofor. Czym jest to urządzenie i do czego służy?
Brzmi tajemniczo, a tak naprawdę, hydrofor to nic innego jak metalowy pojemnik o walcowatym kształcie, montowany pionowo bądź poziomo. Hydrofory pionowe to te tradycyjne, starszego typu urządzenia, które miały dużą pojemność, w związku z czym dużo ważyły. Nowoczesne mają mniejszą pojemność, a i tak są niezwykle wydajne.
Połączona ze zbiornikiem hydroforowym pompa służy do zasysania wody ze studni. Taka zassana woda zapełnia zbiornik hydrofora. W zbiorniku znajduje się jednak nie tylko woda, lecz także powietrze, którego ciśnienie systematycznie rośnie proporcjonalnie do ilości wtłoczonej wody. Gdy ciśnienie w zbiorniku hydrofora osiągnie określoną wartość maksymalną, pompa wyłącza się.
Wielkość zbiornika należy dobierać, uwzględniając faktyczne zapotrzebowanie na wodę w domu jednorodzinnym. W przypadku pomp o osi poziomej, pojemności zaczynają się od 24 litrów, osiągając objętość równą nawet 200 litrom.
Zbiorniki o osiach pionowych, czyli modele starszego typu, mają pojemności sięgające nawet 500 litrów. Mogą więc zajmować duże powierzchnie, przy czym pamiętać tu należy o zachowaniu odpowiednich środków ostrożności. Pomieszczenie musi być mocniej wentylowane, lepiej oświetlone, odpowiednio ogrzewane i podłączone do - koniecznie wodoszczelnej - instalacji elektrycznej.
Tymczasem najmniejsze zbiorniki hydroforowe nowszego typu można zainstalować już bezpośrednio pod kuchennym zlewem, co sprawia, że nie musimy wydzielać dla nich osobnych pomieszczeń. W przypadku zbiorników o dużej pojemności, zaletą jest to, że rzadziej należy w nich załączać pompę. To dodatkowo przedłuży jej żywotność.
Zbiorniki hydroforowe powinny być napełnione nie tylko wodą, lecz także powietrzem, które powinno osiągać wartości, nieprzekraczające 1,7 bar dla zbiorników do 100 litrów oraz 2,5 bar dla zbiorników do 500 litrów.
Aby zapewnić prawidłową pracę zestawu hydroforowego, ciśnienie należy stale - lub przynajmniej raz w miesiącu - kontrolować. Do takiej kontroli przeznaczony jest manometr. W razie konieczności, zbiornik taki trzeba podpompować, na przykład za pomocą pompy do kół w samochodzie. W przypadku zbyt wysokich wartości ciśnienia, zbiornik samoczynnie powinien je zmniejszać, otwierając zawór bezpieczeństwa.
Zawory bezpieczeństwa, jak i zawory zwrotne oraz odprowadzające, są elementami każdego zestawu hydroforowego, niezależnie od tego, czy to jest zbiornik tradycyjny czy nowoczesny. Konieczność ich instalowania nakłada na producentów Urząd Dozoru Technicznego, który zatwierdza bezpieczeństwo całej instalacji wodociągowej z hydroforem i pompą.